Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

to imprint

  • 1 sīgnō

        sīgnō āvī, ātus, āre    [signum], to set a mark upon, mark, mark out, designate: sonos notis: in animo suam speciem: signata sanguine pluma est, O.: campum, V.: humum limite, O.: pede certo humum, press, H.: summo vestigia pulvere, imprint, V.: caeli regionem in cortice signant, cut, V.: ceram figuris, imprint, O.: cruor signaverat herbas, had stained, O.: signata in stirpe cicatrix, V.— To impress with a seal, seal, seal up, affix a seal to: signatus libellus: volumina, H.: epistula, N.—Poet.: signanda sunt iura, i. e. to be established, Pr.: Signatum memori pectore nomen habe, imprinted, O.— To mark with a stamp, stamp, coin: aurum publice: pecunia signata Illyriorum signo, L.: sed cur navalis in aere Altera signata est, O.— To distinguish, adorn, decorate: (eum) superum honore, V.—Fig., to point out, signify, indicate, designate, express: unius oratoris locutio hoc proprio signata nomine est (sc. oratione): Fama signata loco est, O.: ut videt Se signari oculis, singled out, V.— To distinguish, note, mark: ora sono discordia, V.: animo signa quodcumque in corpore mendum est, O.
    * * *
    signare, signavi, signatus V
    mark, stamp, designate, sign; seal

    Latin-English dictionary > sīgnō

  • 2 adfigo

    af-fīgo (better adf-), ixi, ixum, 3, v. a. (affixet for affixisset, Sil. 14, 536), to fix or fasten to or upon, to affix, annex, attach to; constr. with ad or dat.
    I.
    Lit.:

    sidera aetherieis adfixa caverneis,

    Lucr. 4, 392:

    corpus,

    id. 4, 1104; 4, 1238:

    litteram ad caput,

    to affix as a brand, Cic. Rosc. Am. 20 fin.:

    Minerva, cui pinnarum talaria adfigunt,

    id. N. D. 3, 23:

    Prometheus adfixus Caucaso,

    id. Tusc. 5, 3, 8: aliquem patibulo, Sall. Fragm. ap. Non. 4, 355:

    aliquem cuspide ad terram,

    Liv. 4, 19:

    aliquem cruci adfigere,

    id. 28, 37:

    signa Punicis Adfixa delubris,

    Hor. C. 3, 5, 19:

    lecto te adfixit,

    id. S. 1, 1, 81 (cf. Sen. Ep. 67:

    senectus me lectulo adfixit): radicem terrae,

    Verg. G. 2, 318:

    flammam lateri (turris),

    id. A. 9, 536 al. —
    II.
    Trop., to fix on, imprint or impress on:

    aliquid animo,

    to impress upon the mind, Quint. 2, 7, 18, and Sen. Ep. 11:

    litteras pueris,

    to imprint on their memory, Quint. 1, 1, 25.—Hence, adfixus, a, um, P. a.
    A.
    Fastened to a person or thing, joined to; constr. alicui or ad rem:

    jubes eum mihi esse adfixum tamquam magistro,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 6:

    me sibi ille adfixum habebit,

    id. Fam. 1, 8:

    nos in exiguā parte terrae adfixi,

    id. Rep. 1, 17:

    anus adfixa foribus,

    Tib. 1, 6, 61:

    Tarraconensis adfixa Pyrenaeo,

    situated close to, Plin. 3, 2, § 6. — Trop., impressed on, fixed to:

    causa in animo sensuque meo penitus adfixa atque insita,

    Cic. Verr. 2, 5, 53:

    quae semper adfixa esse videntur ad rem neque ab eā possunt separari,

    id. Inv. 1, 26 al. —
    B.
    In the Latin of the Pandects: adfixa, ōrum, n., the appendages or appurtenances belonging to a possession:

    domum instructam legavit cum omnibus adfixis,

    with all pertaining thereto, all the fixtures, Dig. 33, 7, 18 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > adfigo

  • 3 adfixa

    af-fīgo (better adf-), ixi, ixum, 3, v. a. (affixet for affixisset, Sil. 14, 536), to fix or fasten to or upon, to affix, annex, attach to; constr. with ad or dat.
    I.
    Lit.:

    sidera aetherieis adfixa caverneis,

    Lucr. 4, 392:

    corpus,

    id. 4, 1104; 4, 1238:

    litteram ad caput,

    to affix as a brand, Cic. Rosc. Am. 20 fin.:

    Minerva, cui pinnarum talaria adfigunt,

    id. N. D. 3, 23:

    Prometheus adfixus Caucaso,

    id. Tusc. 5, 3, 8: aliquem patibulo, Sall. Fragm. ap. Non. 4, 355:

    aliquem cuspide ad terram,

    Liv. 4, 19:

    aliquem cruci adfigere,

    id. 28, 37:

    signa Punicis Adfixa delubris,

    Hor. C. 3, 5, 19:

    lecto te adfixit,

    id. S. 1, 1, 81 (cf. Sen. Ep. 67:

    senectus me lectulo adfixit): radicem terrae,

    Verg. G. 2, 318:

    flammam lateri (turris),

    id. A. 9, 536 al. —
    II.
    Trop., to fix on, imprint or impress on:

    aliquid animo,

    to impress upon the mind, Quint. 2, 7, 18, and Sen. Ep. 11:

    litteras pueris,

    to imprint on their memory, Quint. 1, 1, 25.—Hence, adfixus, a, um, P. a.
    A.
    Fastened to a person or thing, joined to; constr. alicui or ad rem:

    jubes eum mihi esse adfixum tamquam magistro,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 6:

    me sibi ille adfixum habebit,

    id. Fam. 1, 8:

    nos in exiguā parte terrae adfixi,

    id. Rep. 1, 17:

    anus adfixa foribus,

    Tib. 1, 6, 61:

    Tarraconensis adfixa Pyrenaeo,

    situated close to, Plin. 3, 2, § 6. — Trop., impressed on, fixed to:

    causa in animo sensuque meo penitus adfixa atque insita,

    Cic. Verr. 2, 5, 53:

    quae semper adfixa esse videntur ad rem neque ab eā possunt separari,

    id. Inv. 1, 26 al. —
    B.
    In the Latin of the Pandects: adfixa, ōrum, n., the appendages or appurtenances belonging to a possession:

    domum instructam legavit cum omnibus adfixis,

    with all pertaining thereto, all the fixtures, Dig. 33, 7, 18 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > adfixa

  • 4 adfixus

    af-fīgo (better adf-), ixi, ixum, 3, v. a. (affixet for affixisset, Sil. 14, 536), to fix or fasten to or upon, to affix, annex, attach to; constr. with ad or dat.
    I.
    Lit.:

    sidera aetherieis adfixa caverneis,

    Lucr. 4, 392:

    corpus,

    id. 4, 1104; 4, 1238:

    litteram ad caput,

    to affix as a brand, Cic. Rosc. Am. 20 fin.:

    Minerva, cui pinnarum talaria adfigunt,

    id. N. D. 3, 23:

    Prometheus adfixus Caucaso,

    id. Tusc. 5, 3, 8: aliquem patibulo, Sall. Fragm. ap. Non. 4, 355:

    aliquem cuspide ad terram,

    Liv. 4, 19:

    aliquem cruci adfigere,

    id. 28, 37:

    signa Punicis Adfixa delubris,

    Hor. C. 3, 5, 19:

    lecto te adfixit,

    id. S. 1, 1, 81 (cf. Sen. Ep. 67:

    senectus me lectulo adfixit): radicem terrae,

    Verg. G. 2, 318:

    flammam lateri (turris),

    id. A. 9, 536 al. —
    II.
    Trop., to fix on, imprint or impress on:

    aliquid animo,

    to impress upon the mind, Quint. 2, 7, 18, and Sen. Ep. 11:

    litteras pueris,

    to imprint on their memory, Quint. 1, 1, 25.—Hence, adfixus, a, um, P. a.
    A.
    Fastened to a person or thing, joined to; constr. alicui or ad rem:

    jubes eum mihi esse adfixum tamquam magistro,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 6:

    me sibi ille adfixum habebit,

    id. Fam. 1, 8:

    nos in exiguā parte terrae adfixi,

    id. Rep. 1, 17:

    anus adfixa foribus,

    Tib. 1, 6, 61:

    Tarraconensis adfixa Pyrenaeo,

    situated close to, Plin. 3, 2, § 6. — Trop., impressed on, fixed to:

    causa in animo sensuque meo penitus adfixa atque insita,

    Cic. Verr. 2, 5, 53:

    quae semper adfixa esse videntur ad rem neque ab eā possunt separari,

    id. Inv. 1, 26 al. —
    B.
    In the Latin of the Pandects: adfixa, ōrum, n., the appendages or appurtenances belonging to a possession:

    domum instructam legavit cum omnibus adfixis,

    with all pertaining thereto, all the fixtures, Dig. 33, 7, 18 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > adfixus

  • 5 affigo

    af-fīgo (better adf-), ixi, ixum, 3, v. a. (affixet for affixisset, Sil. 14, 536), to fix or fasten to or upon, to affix, annex, attach to; constr. with ad or dat.
    I.
    Lit.:

    sidera aetherieis adfixa caverneis,

    Lucr. 4, 392:

    corpus,

    id. 4, 1104; 4, 1238:

    litteram ad caput,

    to affix as a brand, Cic. Rosc. Am. 20 fin.:

    Minerva, cui pinnarum talaria adfigunt,

    id. N. D. 3, 23:

    Prometheus adfixus Caucaso,

    id. Tusc. 5, 3, 8: aliquem patibulo, Sall. Fragm. ap. Non. 4, 355:

    aliquem cuspide ad terram,

    Liv. 4, 19:

    aliquem cruci adfigere,

    id. 28, 37:

    signa Punicis Adfixa delubris,

    Hor. C. 3, 5, 19:

    lecto te adfixit,

    id. S. 1, 1, 81 (cf. Sen. Ep. 67:

    senectus me lectulo adfixit): radicem terrae,

    Verg. G. 2, 318:

    flammam lateri (turris),

    id. A. 9, 536 al. —
    II.
    Trop., to fix on, imprint or impress on:

    aliquid animo,

    to impress upon the mind, Quint. 2, 7, 18, and Sen. Ep. 11:

    litteras pueris,

    to imprint on their memory, Quint. 1, 1, 25.—Hence, adfixus, a, um, P. a.
    A.
    Fastened to a person or thing, joined to; constr. alicui or ad rem:

    jubes eum mihi esse adfixum tamquam magistro,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 6:

    me sibi ille adfixum habebit,

    id. Fam. 1, 8:

    nos in exiguā parte terrae adfixi,

    id. Rep. 1, 17:

    anus adfixa foribus,

    Tib. 1, 6, 61:

    Tarraconensis adfixa Pyrenaeo,

    situated close to, Plin. 3, 2, § 6. — Trop., impressed on, fixed to:

    causa in animo sensuque meo penitus adfixa atque insita,

    Cic. Verr. 2, 5, 53:

    quae semper adfixa esse videntur ad rem neque ab eā possunt separari,

    id. Inv. 1, 26 al. —
    B.
    In the Latin of the Pandects: adfixa, ōrum, n., the appendages or appurtenances belonging to a possession:

    domum instructam legavit cum omnibus adfixis,

    with all pertaining thereto, all the fixtures, Dig. 33, 7, 18 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > affigo

  • 6 signo

    signo, āvi, ātum, 1, v. a. [signum], to set a mark upon, to mark, mark out, designate (syn.: noto, designo).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (mostly poet. and in post-Aug. prose): discrimen non facit neque signat linea alba, Lucil. ap. Non. 405, 17:

    signata sanguine pluma est,

    Ov. M. 6, 670:

    ne signare quidem aut partiri limite campum Fas erat,

    Verg. G. 1, 126:

    humum limite mensor,

    Ov. M. 1, 136; id. Am. 3, 8, 42:

    moenia aratro,

    id. F. 4, 819:

    pede certo humum,

    to print, press, Hor. A. P. 159; cf.:

    vestigia summo pulvere,

    to mark, imprint, Verg. G. 3, 171: auratā cyclade humum, Prop. 4 (5), 7, 40:

    haec nostro signabitur area curru,

    Ov. A. A. 1, 39:

    locum, ubi ea (cistella) excidit,

    Plaut. Cist. 4, 2, 28:

    caeli regionem in cortice signant,

    mark, cut, Verg. G. 2, 269:

    nomina saxo,

    Ov. M. 8, 539:

    rem stilo,

    Vell. 1, 16, 1:

    rem carmine,

    Verg. A. 3, 287;

    for which: carmine saxum,

    Ov. M. 2, 326:

    cubitum longis litteris,

    Plaut. Rud. 5, 2, 7:

    ceram figuris,

    to imprint, Ov. M. 15, 169:

    cruor signaverat herbam,

    had stained, id. ib. 10, 210; cf. id. ib. 12, 125:

    signatum sanguine pectus,

    id. A. A. 2, 384:

    dubiā lanugine malas,

    id. M. 13, 754:

    signata in stirpe cicatrix,

    Verg. G. 2, 379:

    manibus Procne pectus signata cruentis,

    id. ib. 4, 15:

    vocis infinitios sonos paucis notis,

    Cic. Rep. 3, 2, 3:

    visum objectum imprimet et quasi signabit in animo suam speciem,

    id. Fat. 19, 43.—
    B.
    In partic.
    1.
    To mark with a seal; to seal, seal up, affix a seal to a thing (usually obsignare):

    accepi a te signatum libellum,

    Cic. Att. 11, 1, 1:

    volumina,

    Hor. Ep. 1, 13, 2: locellum tibi signatum remisi, Caes. ap. Charis. p. 60 P.:

    epistula,

    Nep. Pel. 3, 2:

    arcanas tabellas,

    Ov. Am. 2, 15, 15:

    signatis quicquam mandare tabellis,

    Tib. 4, 7, 7:

    lagenam (anulus),

    Mart. 9, 88, 7:

    testamentum,

    Plin. Ep. 2, 20, 8 sq.; cf. Mart. 5, 39, 2:

    nec nisi signata venumdabatur (terra),

    Plin. 35, 4, 14, § 33.— Absol., Mart. 10, 70, 7; Quint. 5, 7, 32; Suet. Ner. 17.—
    2.
    To mark with a stamp; hence,
    a.
    Of money, to stamp, to coin:

    aes argentum aurumve publice signanto,

    Cic. Leg. 3, 3, 6; cf.:

    qui primus ex auro denarium signavit... Servius rex primus signavit aes... Signatum est nota pecudum, unde et pecunia appellata... Argentum signatum est anno, etc.,

    Plin. 33, 3, 13, § 44:

    argentum signatum,

    Cic. Verr. 2, 5, 25, § 63; Quint. 5, 10, 62; 5, 14, 26:

    pecunia signata Illyriorum signo,

    Liv. 44, 27, 9:

    denarius signatus Victoriā,

    Plin. 33, 3, 13, § 46:

    sed cur navalis in aere Altera signata est,

    Ov. F. 1, 230:

    milia talentūm argenti non signati formā, sed rudi pondere,

    Curt. 5, 2, 11.— Hence,
    b.
    Poet.:

    signatum memori pectore nomen habe,

    imprinted, impressed, Ov. H. 13, 66:

    (filia) quae patriā signatur imagine vultus,

    i. e. closely resembles her father, Mart. 6, 27, 3.—
    c.
    To stamp, i. e. to license, invest with official authority (late Lat.):

    quidam per ampla spatia urbis... equos velut publicos signatis, quod dicitur, calceis agitant,

    Amm. 14, 6, 16.—
    3.
    Pregn., to distinguish, adorn, decorate ( poet.):

    pater ipse suo superūm jam signat honore,

    Verg. A. 6, 781 Heyne: caelum corona, Claud. Nupt. Hon. et Mar. 273.—
    II.
    Trop., to point out, signify, indicate, designate, express (rare; more usually significo, designo; in Cic. only Or. 19, 64, where dignata is given by Non. 281, 10;

    v. Meyer ad loc.): translatio plerumque signandis rebus ac sub oculos subiciendis reperta est,

    Quint. 8, 6, 19:

    quotiens suis verbis signare nostra voluerunt (Graeci),

    id. 2, 14, 1; cf.:

    appellatione signare,

    id. 4, 1, 2:

    utrius differentiam,

    id. 6, 2, 20; cf. id. 9, 1, 4; 12, 10, 16:

    nomen (Caieta) ossa signat,

    Verg. A. 7, 4:

    fama signata loco est,

    Ov. M. 14, 433:

    miratrixque sui signavit nomine terras,

    designated, Luc. 4, 655; cf.:

    (Earinus) Nomine qui signat tempora verna suo,

    Mart. 9, 17, 4:

    Turnus ut videt... So signari oculis,

    singled out, looked to, Verg. A. 12, 3: signare responsum, to give a definite or distinct answer, Sen. Ben. 7, 16, 1.—With rel.-clause:

    memoria signat in quā regione quali adjutore legatoque fratre meo usus sit,

    Vell. 2, 115.—
    B.
    To distinguish, recognize:

    primi clipeos mentitaque tela Adgnoscunt, atque ora sono discordia signant,

    Verg. A. 2, 423; cf.:

    sonis homines dignoscere,

    Quint. 11, 3, 31:

    animo signa quodcumque in corpore mendum est,

    Ov. R. Am. 417.—
    C.
    To seal, settle, establish, confirm, prescribe (mostly poet.):

    signanda sunt jura,

    Prop. 3 (4), 20, 15:

    signata jura,

    Luc. 3, 302: jura Suevis, Claud. ap. Eutr. 1, 380; cf.:

    precati deos ut velint ea (vota) semper solvi semperque signari,

    Plin. Ep. 10, 35 (44).—
    D.
    To close, end:

    qui prima novo signat quinquennia lustro,

    Mart. 4, 45, 3.—Hence,
    A.
    signan-ter, adv. (acc. to II. A.), expressly, clearly, distinctly (late Lat. for the class. significanter):

    signanter et breviter omnia indicare,

    Aus. Grat. Act. 4:

    signanter et proprie dixerat,

    Hier. adv. Jovin. 1, 13 fin.
    B.
    signātus, a, um, P. a.
    1.
    (Acc. to I. B. 1. sealed; hence) Shut up, guarded, preserved (mostly ante- and post-class.): signata sacra, Varr. ap. Non. 397, 32: limina. Prop. 4 (5), 1, 145: Chrysidem negat signatam reddere, i. e. unharmed, intact, pure, Lucil. ap. Non. 171, 6; cf.:

    assume de viduis fide pulchram, aetate signatam,

    Tert. Exhort. 12.—
    2.
    (Acc. to II. A.) Plain, clear, manifest (post-class. for significans):

    quid expressius atque signatius in hanc causam?

    Tert. Res. Carn. 13.— Adv.: signātē, clearly, distinctly (post-class.):

    qui (veteres) proprie atque signate locuti sunt,

    Gell. 2, 6, 6; Macr. S. 6, 7.— Comp.:

    signatius explicare aliquid,

    Amm. 23, 6, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > signo

  • 7 imprimō (inpr-)

        imprimō (inpr-) pressī, pressus, ere    [1 in+ premo], to press upon, press against: Stamina impresso pollice nentes, O.: Impresso genu nitens, V.: inpressā tellurem reppulit hastā, i. e. raised herself, O.—To stamp, imprint, impress, mark: vestigium, plant: humi litteram: inpressā signat sua crimina gemmā, O.: signa tabellis, H.: (Dido) os impressa toro, V.: sulcus altius impressus, drawn.—To engrave, stamp, mark: signo suo impressae tabellae, sealed, L.: an imprimi quasi ceram animum putamus? takes impressions: pondera baltei, Inpressumque nefas, embossed scene of crime, V.—Fig., to impress, engrave, stamp, mark: in animis notionem: motūs in oratore impressi: memoria publica tabulis impressa.—To stamp, mark: flagitiorum vestigiis municipia.

    Latin-English dictionary > imprimō (inpr-)

  • 8 īn-fīgō

        īn-fīgō fīxī, fīxus, ere,    to fasten, implant, drive in, affix: ferreis hamis infixis, Cs.: portae infigitur hasta, V.: signum: infixum volnus, i. e. deep, V.: laevo infixa est lateri manus, was nailed to, V.: sagitta infigitur arbore, V.: Haerent infixi pectore voltūs, seated, V.—Fig., to infix, impress, imprint: cura infixa animo, seated: religio infixa animo, L.: Vologesi vetus infixum erat vitandi, etc., had a settled purpose, Ta.

    Latin-English dictionary > īn-fīgō

  • 9 īn-sculpō (inscalp-)

        īn-sculpō (inscalp-) psī, ptus, ere,    to cut in, carve upon, engrave: titulus Graecis litteris insculptus, L.: summam patrimoni saxo, H.: Cornua Postibus, O.: columnā aeneā insculptum, L. —Fig., to engrave, imprint: natura insculpsit in mentibus, ut, etc.: in animo quasi insculptum.

    Latin-English dictionary > īn-sculpō (inscalp-)

  • 10 in-ūrō

        in-ūrō ūssī, ūstus, ere,    to burn in, burn: notas et nomina gentis, V.: volnere sanguis inustus, O.: inustis barbararum litterarum notis, Cu.—Fig., of persons, to brand, mark: censoriae severitatis notā inuri.—To brand upon, brand, imprint, affix, attach indelibly: ne qua nomini suo nota turpitudinis inuratur: acerbissimum alcui dolorem: mihi superbiae infamiam: alqd istuc, L.: nota turpitudinis inusta vitae tuae.—To curl by heat; hence, of style: illa calamistris inurere, polish off with curling-irons.

    Latin-English dictionary > in-ūrō

  • 11 ōsculum

        ōsculum ī, n    [1 os], a little mouth, pretty mouth, sweet mouth: videt oscula, quae, etc., O.: delibare, kiss, V.— A kiss: Atticae: Multa rapies oscula, O.: figere, imprint, V.: detorquere ad oscula Cervicem, H.: breve, hurried kiss, Ta.
    * * *
    kiss; mouth; lips; orifice; mouthpiece (of a pipe)

    Latin-English dictionary > ōsculum

  • 12 imprimo

    imprimere, impressi, impressus V
    impress, imprint; press upon; stamp

    Latin-English dictionary > imprimo

  • 13 inprimo

    inprimere, inpressi, inpressus V
    impress, imprint; press upon; stamp

    Latin-English dictionary > inprimo

  • 14 infigo

    to fix, fasten / to imprint, impress.

    Latin-English dictionary of medieval > infigo

  • 15 Alentopholi*

    Fictitious imprint. Refers to Amsterdam

    Latin place names > Alentopholi*

  • 16 Cosmopoli

    Fictitious imprint. Actual location varies.
    Known locations include Frankfurt-am-Main, Geneva, Leipzig, London, and Rotterdam.

    Latin place names > Cosmopoli

  • 17 Eleutheropoli

    Fictitious imprint. Actual location varies.
    Known locations include Amsterdam, Basel, and London.

    Latin place names > Eleutheropoli

  • 18 Eleutheropoli Natoliae

    Fictitious imprint. Known location of Edinburgh.

    Latin place names > Eleutheropoli Natoliae

  • 19 Moronopolis

    Fictitious imprint.
    Known location: New York (N.Y.){*}

    Latin place names > Moronopolis

  • 20 Philadelphiae

    Note: Philadelphiae is also used as a fictitious imprint
    Philadelphia (Pa.) [pau]

    Latin place names > Philadelphiae

См. также в других словарях:

  • Imprint (Masters of Horror) — Imprint Episodio de Masters of Horror Título Vestigios (en México) Inprint (en Estados Unidos Huella España) Episodio nº Nom. 13 Temporada …   Wikipedia Español

  • imprint — im‧print [ˈɪmprɪnt] noun [countable] 1. the names of the publisher and the printer as they appear on a book: • books published under the Books For Young Readers imprint 2. ORGANIZATIONS a publishing company …   Financial and business terms

  • imprint — [im print′; ] for n. [ im′print΄] vt. [ME emprenten < OFr empreinter < empreinte, an imprint < pp. of empreindre < L imprimere < in , on + premere, to PRESS1] 1. to mark by or as by pressing or stamping; impress [to imprint a paper …   English World dictionary

  • Imprint — Im*print , v. t. [imp. & p. p. {Imptrinted}; p. pr. & vb. n. {Imprinting}.] [OE. emprenten, F. empreint, p. p. of empreindre to imprint, fr. L. imprimere to impres, imprint. See 1st {In }, {Print}, and cf. {Impress}.] 1. To impress; to mark by… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Imprint — Im print, n. [Cf. F. empreinte impress, stamp. See {Imprint}, v. t.] Whatever is impressed or imprinted; the impress or mark left by something; specifically, the name of the printer or publisher (usually) with the time and place of issue, in the… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • imprint — (v.) late 14c., from O.Fr. empreinter, from empreinte, noun use of fem. pp. of eimpreindre to impress, imprint, from V.L. *impremere, from L. imprimere to impress, imprint (see IMPRESS (Cf. impress)). As a noun from mid 15c …   Etymology dictionary

  • imprint — ► VERB 1) (usu. be imprinted) make (a mark) on an object by pressure. 2) make an impression or mark on. 3) (imprint on) (of a young animal) come to recognize (another animal, person, or thing) as a parent. ► NOUN 1) an impressed mark. 2) …   English terms dictionary

  • imprint — [n] impression; symbol banner, dent, design, effect, emblem, heading, impress, indentation, influence, mark, name, print, sign, signature, stamp, trace, trademark; concepts 284,625 imprint [v] stamp designate, engrave, establish, etch, fix,… …   New thesaurus

  • Imprint (TV series) — Imprint was a Canadian television series that aired on TVOntario, BookTelevision, Knowledge and, for one season, on PBS.Inspired by Bernard Pivot s French literary programme Apostrophes , the series featured interviews with prize winning authors… …   Wikipedia

  • imprint — index brand, brand (mark), caption, copy, embed, fingerprints, impression, inculcate …   Law dictionary

  • imprint — n print, impression, impress, stamp …   New Dictionary of Synonyms

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»